சென்னையில ஒரு வாரத்துக்கு முன்னாடியே மார்கழிக்கு லீவு கொடுத்துட்டாங்க போலருக்கு. அது எங்கேயோ மலையேறிடுச்சு. அதனால் இன்று அதிகாலை போகி சம்பிரதாயங்களின் போது குளிர் இல்லை, குப்பையும் குறைவாகத்தான் இருந்தது. அதனால் வருடா வருடம் எடுக்கும் போகி போட்டோவே இந்த முறை மறந்துவிட்டது.
ஏழு தீக்குச்சிகள் சீறி அணைந்தபின்னும் திடீர் மழையில் நனைந்த பாயும், பழைய அட்டைப்பெட்டிகளும், காலண்டர்களும், எரிவதற்கு அடம்பிடித்தன. கசிந்த புகைக்கு நடுவில் நான் சலித்துக் கொண்டபோது ஒரு பட்டுப்புடவை பெண்மணி வேகமாக கடந்து சென்றார். காமிரா இருந்திருந்தால் ஒரு குறும்படத்தின் முதல் காட்சியை நேச்சுரல் போகி லைட்டிங்கில் எடுத்திருக்கலாம்.
ஒரு வழியாக போகி நன்றாக எரிந்த போது, அதன் வெம்மை முட்டிவலிக்கு ஒத்தடம் கொடுப்பது போல இருந்தது. அதனால் நான் நகராமல் நின்றிருந்தேன். அந்தப் பெண்மணி திரும்ப வந்து கொண்டிருந்தார். இந்த ஆள் பார்ப்பதற்கு முன் கடந்துவிட வேண்டும் என்கிற வேகம் அவருடைய நடையில் இருந்தது. இந்தக் காட்சியை அவர் தன்னுடைய ஃபேஸ்புக்கில் எப்படி எழுதியிருப்பார் என்கிற ஆவலுடன் ஹேப்பி போகி!
ஒரு கிராமத்து ஏழ்மையான குடும்பத்துப் பெண்ணின் சமூக வலைதளம்
ஒரு பனிரெண்டாம் படிக்கற பெண் குழந்தை டாக்டராக ஆசைப்படுது. பெண் குழந்தைகளின் ஆசையை நிறைவேற்ற நினைக்கும் அப்பாக்கள் இங்க மிகக்குறைவு. தந்தையின் ஏழ்மையை புரிந்து விலை அதிகமாக உள்ள scientific calculator கூட கேட்டு வாங்காத பெண்.
மகளின் படிப்பிற்காக தலையைக்கூட அடமானம் வைக்க நினைக்கும் விவசாய கூலி தந்தை. பனிரெண்டாவதில் மதிப்பெண்ணில் முதலிடம் பிடித்த மகள், டாக்டராக போகிறாள் என்ற தந்தை
ஆசைக்கு எதிராக நேர்ந்தது என்ன?
பத்திரிக்கையாளர் சந்திப்பில் முதலில் விவசாயத்தைக் காப்பாற்றனும் என்றுச்சொல்லி #GoGreen challenge என்று சமூக வளைதளத்திற்கு ஒரு சவாலை விடுகிறாள். எதை எதையோ செய்யறேங்க இதை செய்யுங்கள். அதன் பெயரில் அந்த பெண் விதை விதைப்பதுப்போல் கதை முடிகிறது.
#GoGreen challenge என்பது ஒவ்வொருத்தர் ஒரு மரக்கன்றை நட்டு அதை முகநூலில் பதிவிறக்கம் செய்து நான் இந்த சவாலை முடித்து விட்டேன் என்று ஒரு வீடியோ போடனும். லைக்கஸ் எவ்வளவு என்பதே சாதாரண மக்களின் பார்வை.